"...ΜΥΘΟΣ ΟΤΙ Η ΔΙΚΗΓΟΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΛΕΙΣΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ..."

"Η Δικηγορία δεν είναι κλειστό επάγγελμα. Όλοι οι πολίτες της χώρας αυτής γνωρίζουν ότι για να γίνει κάποιος δικηγόρος δεν απαιτείται τίποτε άλλο, παρά το πτυχίο Νομικής Σχολής και η 18μηνη πρακτική άσκηση της δικηγορίας. Γνωρίζουν επίσης, ότι ο κλάδος των δικηγόρων χειμάζεται χρόνια τώρα από τον δυσανάλογα μεγάλο προς τον πληθυσμό της χώρας αριθμό τους... Όσον αφορά την αναλογία των δικηγόρων και σύμφωνα με την πανευρωπαϊκή έρευνα η Ελλάδα των 34.000 δικηγόρων διαθέτει 307 δικηγόρους ανά 100.000 κατοίκους, αναλογία που ξεπερνά μόνο η Κύπρος.."

Γράφει για το psema.gr ο Ευάγγελος Γωγάκος, 
Υποψήφιος Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσ/κης

επικεφαλής της "Δικηγορικής Ανάκαμψης"

Με την ενσωμάτωση της οδηγίας Μπολκενστάιν [2006/123] στο εθνικό δίκαιο με το Ν.3844/2010 και την ψήφιση του διαβόητου Μνημονίου με τον Ν. 3845/2010, σε συνδυασμό με την επιβολή ΦΠΑ στις δικηγορικές υπηρεσίες με τον Ν.3842/2010 η οποία είναι άδικη και εμποδίζει τους πολίτες να προσφεύγουν στη Δικαιοσύνη λόγω της υπέρμετρης αύξησης του κόστους, ο κλάδος μας εισήλθε στην πιο κρίσιμη καμπή της ιστορίας του οι οποίες προκάλεσαν από τον Απρίλιο πολυήμερες αγωνιστικές κινητοποιήσεις των δικηγόρων σε πανελλήνια κλίμακα. 

Με τα παραπάνω νομοθετήματα ετέθη η βάση για την κατάργηση θεμελιωδών διατάξεων της νομοθεσίας για την άσκηση της δικηγορίας καθώς επίσης και οι προϋποθέσεις για ένα εντελώς διαφορετικό τοπίο παροχής των δικηγορικών υπηρεσιών στη πατρίδα μας. 

Η Δικηγορία δεν είναι κλειστό επάγγελμα. Όλοι οι πολίτες της χώρας αυτής γνωρίζουν ότι για να γίνει κάποιος δικηγόρος δεν απαιτείται τίποτε άλλο, παρά το πτυχίο Νομικής Σχολής και η 18μηνη πρακτική άσκηση της δικηγορίας. Γνωρίζουν επίσης, ότι ο κλάδος των δικηγόρων χειμάζεται χρόνια τώρα από τον δυσανάλογα μεγάλο προς τον πληθυσμό της χώρας αριθμό τους, που είναι και η πρωταρχική αιτία για την υποαπασχόληση, την ουσιαστική και μη καταγεγραμμένη ανεργία ενός μεγάλου ποσοστού και ειδικά των νέων συναδέλφων. 

Όσον αφορά την αναλογία των δικηγόρων και σύμφωνα με την πανευρωπαϊκή έρευνα η Ελλάδα των 34.000 δικηγόρων διαθέτει 307 δικηγόρους ανά 100.000 κατοίκους, αναλογία που ξεπερνά μόνο η Κύπρος (319). Υψηλές αναλογίες παρουσιάζουν επίσης η Ιταλία (259), η Ισπανία (259) και η Ιρλανδία (229). Παρά ταύτα η επικοινωνία, δηλ. η προπαγάνδα της τρόικας και της πολιτείας μας που εφαρμόζει την πολιτική της στα πλαίσια του διαβόητου μνημονίου, έχει στήσει ήδη τον πρώτο μύθο εντάσσοντας την δικηγορία στα «κλειστά επαγγέλματα».

- Στην Ελλάδα και αναφορικά με τις διατάξεις που διέπουν την άσκηση του δικηγορικού επαγγέλματος ισχύει αυτό που ισχύει σε όλη σχεδόν την Ευρώπη με μικρές παραλλαγές. Αυτό αποδεικνύεται πλέον από επίσημη πανευρωπαϊκή μελέτη της βελγικής νομικής εταιρίας [DBB], η οποία έγινε μετά από παραγγελία της Ε.Ε. με αντικείμενο τις προϋποθέσεις άσκησης της δικηγορίας στις χώρες της Ευρώπης. Το πόρισμα της μελέτης αυτής τοποθετεί τις αμοιβές των Ελλήνων δικηγόρων στα μέσα επίπεδα των Ευρωπαίων συναδέλφων τους, μαζί με άλλες επτά χώρες (Πορτογαλία, Ουγγαρία, Εσθονία, Βέλγιο κ.λπ.), ενώ σχετικά με τη σχέση αριθμού και αμοιβών, σημειώνει ότι «δεν υπάρχουν προφανείς συνδέσεις μεταξύ του αριθμού των δικηγόρων και του ποσού των αμοιβών». 

Επίσης καταρρίπτει και τον άλλο μεγάλο μύθο, ότι δηλαδή η θέσπιση κατώτερης αμοιβής αποτελεί μια ιδιομορφία της Ελλάδας. Σε πολλές χώρες της Ε.Ε. υπάρχει ρύθμιση των δικηγορικών αμοιβών, είτε από την κυβέρνηση, είτε από τους δικηγορικούς συλλόγους. 

Συγκεκριμένα, με κυβερνητικές αποφάσεις ρυθμίζεται μέρος των αμοιβών των δικηγόρων, μεταξύ άλλων, σε Αυστρία, Τσεχία, Γερμανία, Ιταλία κ.α., ενώ σε Ηνωμένο Βασίλειο, Κύπρο και Σλοβενία υπάρχει ρύθμιση από τους Δικηγορικούς Συλλόγους. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει η δυνατότητα ελεύθερης διαπραγμάτευσης μεταξύ δικηγόρων και πελατών, η οποία συνήθως αφορά αμοιβές υψηλότερες από τις καθορισμένες. Επίσης, σε αρκετά κράτη, η ρύθμιση αφορά μέρος της αμοιβής -συχνά όχι το μεγαλύτερο- του δικηγόρου. 

Η ευρύτατη διάδοση των ρυθμισμένων αμοιβών παρατηρείται παρά το γεγονός ότι τα τελευταία 12 χρόνια υπήρξε άρση των ελέγχων σε Ολλανδία, Βέλγιο, Δανία και Ιταλία, όπου όμως υπάρχει δικαστική διαμάχη για το θέμα. Δηλαδή η συγκεκριμένη έρευνα έρχεται να αποκαλύψει το κίβδηλο εκμαγείο των όψιμων εν Ελλάδι "εραστών" του νεοφιλελευθερισμού, καταδεικνύοντας ότι στη συντριπτική πλειοψηφία των χωρών της Ε.Ε. εφαρμόζονται συστήματα ελάχιστης κατώτατης δικηγορικής αμοιβής υποχρεωτικά εκ του νόμου.

www.psema.gr